De Evolutie van het Bewustzijn van Egypte

Mijn ervaring van de energetische verandering gedurende mijn verblijf in Egypte tijdens de opstanden tegen president Mubarak

Egypte was en is het hart van de wereld gedurende de opstanden tegen president Mubarak. De opstanden begonnen 25 januari 2011 en terwijl ik dit schrijf zijn zij nog steeds aan de gang.

Eindelijk zit ik in het vliegtuig terug naar Nederland. Toen de opstanden begonnen zat ik in Siwa. Siwa is de noordelijkste oase van Egypte. Mijn vader belde me: ‘Annemiek, net als in Tunesië zijn er in Egypte opstanden uitgebroken.’ Het verbaasde me wel en niet. Wel, omdat zoiets je altijd verbaast, als je het hoort. Niet, omdat de Egyptenaren al vele jaren in armoede en onderdrukking leven. Een dictatuur geregeerd door een partij met in zijn naam democratie. Ik hoef hier niet verder uit te wijden over waar de Egyptenaren allemaal onder geleden hebben. Hun kracht is belangrijker, want ondanks alles bleven zij altijd lachen!

Bevrijding van ons goddelijke bewustzijn

Het werd tijd… tijd om zich te bevrijden. Niet zozeer van Mubarak. Hij is slechts een symbool. De Egyptenaren, maar eigenlijk moet ik zeggen het bewustzijn van de Egyptische bevolking wil zich bevrijden van eeuwen en eeuwen van uitbuiting en onderdrukking. Eeuwen geleden, tijdens de faraonische tijd, ontstond de onderdrukking. Egypte, wat neergezet was door mensen met een goddelijke visie, raakte in verval. Velen van jullie kennen dit verhaal door mijn lezing ‘Egypte en het Christusbewustzijn’. In het kort zal ik dit even herhalen.

Toen de aarde weer veilig was geworden na de val van Atlantis, stichtten verlichte mensen Egypte. Zij leidden het land, onderwezen de mensen en bouwden tempels en piramiden om de kennis van de mysterieschool door te geven. Tijdens het Oude Rijk waren alle farao’s ingewijden ofwel verlicht. Aan het einde van het Oude Rijk geven de ingewijden het stokje over aan de ‘gewone’ mensen om het land te leiden. Er komt een periode van verval en buitenlanders komen voor het eerst de grenzen van Egypte binnen. Tijdens deze periode ontstaat er angst waar liefde heerste, armoede waar welvaart was en oorlog waar vrede normaal was. De religie werd vervormd en gebruikt voor macht. Tijdens het Midden Rijk wordt dit hersteld, maar dan komt er weer zo’n periode van verval en buitenlandse overheersing. Totdat de Gouden Eeuw van het Nieuwe Rijk is aangebroken. De farao’s van de 18e dynastie, waaronder Hatsjepsoet, Echnaton en Toetanchamon, brengen het land terug naar zijn oorsprong. Tevens brengen zij het goddelijke bewustzijn terug naar het menselijke bewustzijn. Na hen komt er weer verval en later buitenlandse overheersing.

Net als de rest van de wereld vergeet Egypte haar oorsprong. In de aarde sluimert het. De energie van toen wacht… en wacht… wanneer komt de tijd om, dat wat in de aarde geankerd is, naar buiten te brengen? Wat in de aarde geankerd is, is de integratie van ons goddelijke en menselijke bewustzijn. Dit houdt in, dat wij ons gaan herinneren dat we goddelijk zijn! Dat wij een (mede)schepper zijn van ons leven en van het leven op aarde! Dat wij oude structuren van uitbuiting en onderdrukking niet meer accepteren, dat we volwaardig willen zijn. Volwaardig als een kind van god willen leven! Dat is wat het Egyptische bewustzijn aan het doen is: zijn volwaardigheid claimen.

Al een aantal jaren zijn we hier op aarde mee bezig. Al een aantal jaren zijn mensen zich aan het herinneren, dat ze goddelijk zijn. Wij hebben onszelf en de aarde voorbereid. De energie wachtte, wachtte op het moment dat de voorbereidingen voorbij waren en zei toen: ‘Nu! Nu is de tijd! Ik bevrijdt mijzelf, want het volk kiest voor bevrijding!’

De Universele Wet van Overvloed

De Universele Wet van Overvloed wordt bekrachtigd op de aarde. Niemand op aarde mag nog uitgebuit of onderdrukt worden. Niemand op aarde mag zich zorgen maken of hij vanavond te eten heeft. De kloof tussen arm en rijk zal worden afgebroken. ‘Rijk worden over de rug van de armen’ mag niet meer. Regeringsleiders dienen de mensen de kans te geven verantwoordelijkheid te nemen voor hun eigen leven en inkomen. Je leest het goed ‘verantwoordelijkheid te nemen voor hun eigen leven en inkomen’. Dit houdt in kansen creëren, kansen om te werken, om te leren en een echte kans om een eigen bestaan op te bouwen. Eerlijke kansen zijn nodig!

De mensen gratis voedsel of subsidie op voedsel en brandstof te geven, houdt ze klein. Dit zorgt namelijk voor afhankelijkheid. Het houdt de kloof tussen arm en rijk in stand. Zorg voor de medemens krijgt binnen de Universele Wet van Overvloed een andere bedoeling. Het zal niet meer bekrachtigd worden, dat door ‘goed doen’ of ‘te zorgen voor’ je jouw macht versterkt! Je helpt anderen niet door hun eten te geven, als ze honger hebben. Morgen is het dan namelijk hetzelfde verhaal. Je helpt ze door henzelf voedsel te laten verbouwen of door hun werk te geven, waardoor ze hun eigen inkomen kunnen vergaren, omdat ze gelijkwaardig zijn en ze uiteindelijk zelf kunnen geven! Het leven zal binnen de Universele Wet van Overvloed geleid worden naar gelijkwaardigheid voor allen.

‘EMPOWER THE PEOPLE’

Sinds het begin van het nieuwe jaar ben ik bezig met de Universele Wet van Overvloed naar de aarde te brengen. Op 13 februari 2011 zal deze tijdens de workshop, die ik geef in Rotterdam, dieper in de aarde geankerd worden. De Universele Wet van Overvloed geeft het bevel, dat ieder mens god waardig is en dienovereenkomstig als een kind van god op aarde mag leven.

Bevrijding van leiderschap

De verlichte farao’s, die toen en nog steeds de energie van het land Egypte droegen, die nog steeds hun land bewaakten en hun kennis doorgaven aan degenen die zij verkozen, die verlichte farao’s waren niet vrij! Heb je er wel eens over nagedacht, wat het betekende om farao te zijn? Om jouw energie in een beeld te stoppen en via het beeld de energie van de mensen en het land te beïnvloeden? Om een deel van jouw ziel in de aarde neer te leggen, zodat het de mensen goed zal gaan. Die farao’s waren verlicht, maar niet volledig vrij! Zij waren geascendeerd, maar nog steeds verantwoordelijk voor hun land, de aarde en het bewustzijn van de mensheid.

Die farao’s hebben hun taak teruggelegd in de handen van de mensen van het land, in de handen van de mensheid op aarde. De Egyptenaren krijgen hun volledige zeggenschap over hun land en zichzelf terug. Het is aan de Mens. De Mens neemt zijn eigen leiderschap op zich en bij de gratie van de Mens zal zij geleid worden door leiders, die zij zelf verkozen heeft. De leiders van een volk krijgen een nieuwe taak. Zij krijgen de verantwoordelijkheid, dat de mensen in het land de volledige ruimte krijgen om zich te ontplooien, te ontwikkelen én hun verantwoordelijkheid te nemen voor hun eigen bestaan. Zij zullen zich dienstbaar moeten opstellen en tegelijkertijd volledig in hun kracht staan. Het zal een eer zijn om het volk te leiden. Een eer, omdat het volk hen gekozen heeft.

Nieuwe regels, wetten en sociale structuren zijn noodzakelijk om dit de komende eeuw te realiseren. In Egypte dient een nieuwe constitutie gebouwd te worden. Een nieuw fundament voor de samenleving is noodzakelijk. Het begin is gemaakt. Langzamerhand in overstemming met de gestage groei van het bewustzijn van Egypte zal de verandering tot stand komen. Het bewustzijn is open geknald, de energie is vrijgemaakt en de tijd zal dieper gaande verandering teweegbrengen.

Alle leiders op de wereld, die niet in overeenstemming met de Universele Wet van Overvloed regeren, zullen vervangen worden. Afhankelijk van het volk, dat zichzelf energetisch moet bevrijden, zal dit met gratie en gemak of chaos gepaard gaan. De mens, haar land en de aarde zullen zich bevrijden. Wanneer is de enige vraag!

Ieder zijn eigen 2012

De wereld en de mens leven toe naar de ‘o zo bekende datum’ van 21 december 2012. Het einde van de Maya kalender. Tot die datum konden de Maya’s de toekomst ‘voorspellen’. Tot die datum lag de toekomst in de sterren geschreven. Na deze datum zullen wij zonder kalender en dus zonder vastliggende toekomst leven. Niets ligt meer vast! Alles zal vanuit de goddelijke hand opnieuw bekeken en gecreëerd worden. In overstemming met de Goddelijke Wil van de Mens zal de schepping gecreëerd worden. De Mens krijgt de goddelijke wil in zijn hand en mag nu werkelijk zijn heden en toekomst gaan scheppen. De Mens kiest!

Dit moment is door de Maya’s vastgelegd op deze datum. Het is echter een energetische gebeurtenis, die niet persé voor de gehele mensheid op die datum hoeft plaats te vinden. Ieder land, ieder mens, krijgt zijn eigen 2012 moment. Dit moment komt in overeenstemming met jouw bewustzijn.

Na ‘het 2012 moment’ telt het verleden niet meer. Alle (ver)bindingen met het verleden worden ook losgemaakt. Jouw karma, de groepen en families, waar je toe behoort of ooit behoorde, worden ontbonden. Verleden, heden en toekomst worden losgekoppeld. Het verleden zal niet meer bepalen.

Mijn 2012 moment

Toen de opstanden begonnen in Egypte, begon mijn 2012 moment. Diep van binnen werd alles overhoop gehaald. Ik zonk mee in de chaos van Egypte. Mijn karma kwam naar boven voor een diepere uitzuivering, verdriet uit vorige levens van wat er toen niet mocht zijn, verantwoordelijkheden, die ik al sinds de val van Atlantis droeg, werden losgemaakt.

Het eerste wat er gebeurde, toen ik hoorde van de opstanden, was dat mijn energie over Egypte verspreid werd. Mijn energie ging mijn land beschermen. Witte rozen, witte arken, goddelijke bedoeling, in de nacht kwam alles langs. Ik sliep niet echt. Ik was mijn land aan het beschermen. ‘Los… laat het los’, hoorde ik, ‘Free yourself’. Vrij, maak je vrij van alles. Van ALLES! Van mijn bestemming, dat waarvoor ik dacht dat ik op aarde was. Van mijn aardse verbindingen, maar ook van mijn spirituele familie. O en ik ben jaren zo diep verbonden geweest met mijn spirituele familie, mijn vrienden uit Egypte, zoals ik ze vaak noemde. ‘Moet ik hen loslaten?’, vraag ik. ‘Ja’, hoor ik van binnen, ’want ook zij dienen zich te bevrijden, ook zijn zij verlicht. En jij, jij bent hun schakel op aarde, opdat jij niet alleen jezelf, maar ook hen bevrijdt.’ Daar gingen al mijn verbindingen.

Soms voelde ik me heel alleen. Ik kon niet naar huis, de weg naar Cairo was niet veilig en ieder keer kwam er weer een laag, die ik mocht opruimen. Het proces was diep. Het vertrouwen en overgave met betrekking tot terugkeren naar Nederland was de eerste dagen moeilijk. Ik zou 3 februari terugvliegen. Ik wilde dolgraag terug naar Nederland. Werk wachtte op me. Ik zou lezingen geven de week erop, consulten waren afgesproken. Op de ochtend van 1 februari was ik in allerhaast aan het inpakken. Tranen in mijn ogen, ik herleefde mijn verdriet van toen ik eeuwen geleden uit Luxor moest vluchten. Er was ook een drang om te vluchten, maar het was niet veilig om van Siwa naar Cairo te rijden. Pas toen ik hoorde, dat er afgelopen twee dagen al vijf auto’s overvallen waren door gedetineerden, die ontsnapt waren, zij mensen bedreigd hadden en die mensen toen midden op de weg van Alamein naar Cairo met niets stonden. Pas toen zei ik: ‘Okee, ik blijf in het veilige Siwa.’ Ik werd rustiger. Ik vertrouwde het proces. Ik gaf me over. Egyptair gebeld, in de wacht en ticket omgezet. Toen zou ik op 6 februari terugvliegen, maar nog steeds was het niet veilig. Op vrijdag 4 februari weer die beslissing, wel of niet gaan. ‘Cairo staat op zijn kop’, hoorde ik van ooggetuigen, ‘het nieuws laat niet alles zien, op Tahrir Square is het rustig, maar eromheen is het zeer onveilig’. In mijn meditatie hoorde ik: ‘ga niet’. Dus Egyptair gebeld, in de wacht en ticket omgezet. De volgende dag werd het rustig in Cairo. De tijden dat men op straat mocht, werden verruimd. En ja hoor, volgende laag: ‘Heb ik de juiste beslissing genomen, door niet te gaan?’ Ik vertrouwde het proces wel, maar mezelf niet… bellen naar Cairo. Gelukkig vanochtend was het nog onrustig in Cairo, pas in de loop van de dag is het rustiger geworden. Toch goed beslist. Mijn ticket had ik naar woensdag 9 februari verschoven, dat was te laat. Ik kon nu eerder gaan Dus maar weer Egyptair bellen, in de wacht en terugvlucht verschuiven naar maandag 7 februari. Chauffeur gebeld. Hij kan niet rijden op 6 februari, want zijn rijbewijs moet vernieuwd worden. Overgave, dan vlieg ik wel op 8 februari. Zonder deze chauffeur wil ik niet naar Cairo, want hij is de enige chauffeur die afgelopen week meerdere malen van Marsa Matrouh naar Cairo is gereden en dus de situatie op de weg kent. Dus weer Egyptair bellen, in de wacht en ticket omzetten.

Dan is het zondag 6 februari, de laatste dag in Siwa, morgen ga ik dan eindelijk terug naar Cairo en overmorgen vlieg ik naar Nederland. In mijn meditatie zie ik dat de cirkel bijna rond is. Ik heb het proces bijna doorlopen. De informatie, die in dit artikel naar voren komt, komt volledig naar mij toe.

De reis op 7 februari verloopt goed. Alles buiten het centrum van Cairo is rustig. Omdat de politie nog steeds niet op straat is teruggekeerd, zijn er militaire posten ingericht langs de weg tussen Siwa en Marsa Matrouh. Tussen El Alamein en Cairo, waar de afgelopen dagen de ontsnapte gedetineerden langs de weg stonden, bewaken de lokale mensen de politieposten nabij hun dorp. Zo zorgen zij voor de veiligheid van hun eigen dorp. Op die weg tussen El Alamein en Cairo ligt ook de gevangenis, waar ze uit ontsnapt zijn. Als je daar langs rijdt, dan zie je veel gevangeniskleding langs de weg liggen.

Aangekomen in Cairo krijg ik een telefoontje van Egyptair: ‘Het spijt ons. Uw vlucht van morgen 8 februari naar Amsterdam is geannuleerd. We hebben u overgezet naar de vlucht naar Brussel.’ Ik ga liever via Frankfurt, maar deze meneer kan dat niet omzetten. Dus Egyptair bellen, in de wacht en vliegticket omzetten. Nu zit ik dan in het vliegtuig naar Frankfurt. Een mooie tijd om alle bevindingen op papier te zetten.

Bewustzijn in beweging

Ieder krijgt op zijn eigen tijd het 2012 moment. Bij iedereen wordt door een bepaalde energie zijn bewustzijn in beweging gebracht. Egypte zag ik in drie delen. In Cairo en de delta, dat is ten noorden van Cairo, ging het over veiligheid op straat. Je kon niet veilig de straat op. Velen wilden vredig demonstreren. Als eerste was er toen het geweld van de politie. De politie probeerde de opstand de kop in te drukken. De Egyptenaren ‘versloegen’ de politie. Politiegebouwen moesten het bezuren. De politie sloeg op de vlucht. Ook de politie, die de gevangenissen bewaakten. De gedetineerden kwamen de straat op. De volgende onveiligheid! Dan komen de Mubarak-aanhangers, die met geweld proberen de demonstranten angst aan te jagen. Uiteindelijk is er het leger, die voor de veiligheid zorgt, althans in het centrum. Daarbuiten verpesten de ‘slechtwillenden’ het om veilig de straat op te kunnen.

Dan Luxor, als ik de mensen daar spreek, gaat het maar over één ding: inkomen. Negentig procent van de bevolking van Luxor leeft van het toerisme. Zij verliezen hun werk en/of inkomen door de demonstraties. De vraag is al gauw: ‘Annemiek, hoe lang denk je dat het gaat duren, voordat de toeristen weer terug komen?’ Ik moet het antwoord hierop schuldig blijven. Deze dynamiek geldt volgens mij voor alle toeristische gebieden, zoals Luxor, Aswan en de Rode Zee.

In Siwa, waar ik zit, lijkt niets de mensen te raken. Er zijn geen demonstraties. De verbinding met Egypte is toch als van die met een ander land. Siwa staat op zichzelf. Ze praten erover, maar er is geen enkele behoefte om te demonstreren.

Dan raakt de brandstof in Siwa op. Je mag nog maar 40 liter tanken. Een lange rij staat voor het benzinestation. De volgende dag mag je niets meer tanken en staan er militairen om de laatste brandstof te bewaken. Brandstof nodig? Ga maar naar het City Council, daar zullen ze beoordelen of jouw reden goed genoeg is om brandstof te krijgen. Dus dat is rijden tot het op is en daarna met de benenwagen, de fiets of de ezelkar. Het is!

Drie gedetineerden blijken zich in de buurt schuil te houden. Niemand doet het wat! ‘Moet je dat niet bij de politie melden?’ vraag ik. ‘Nee hoor, want dan ben ik de hele dag bezig met hoe ik dat weet en via wie en moet ik mee. Daar heb ik geen zin. De politie hoort het via via wel.’

Er zijn geen toeristen. Ik vraag: ‘Hebben de mensen in Siwa het erover, dat er de komende maanden geen toeristen zullen komen?’ Het antwoord is: ‘Sommige praten er wel over, maar niemand hier is afhankelijk van het toerisme. Iedereen heeft wel iets anders, zodat ze altijd te eten hebben. Dat is toch genoeg.’

Kortom, niets blijkt ze te raken… en dan komt er regen! Heel veel regen! Het regent twee dagen lang. Alleen regen kan het bewustzijn van Siwa openen. Zoals het dat deed in 1926. In 1926 stortte Shali mountain in. Dit is het fort, waar de mensen sinds 1203 in woonden. Hierdoor waren ze eindelijk geneigd het fort, wat al lang te klein geworden was voor allen, te verlaten. En nu, in de verschuiving van het bewustzijn van Egypte is het weer de regen, die het bewustzijn van Siwa in beweging zet. Weer storten sommige huizen in, maar bovenal wordt de aarde en het bewustzijn van de mensen schoongewassen. Het diepe karma, wat de mensen van Siwa met elkaar verbond, werd losgemaakt. Door het weer moesten de mensen zich dieper overgeven aan het leven en werden zo aanraakbaar voor bevrijding. Van heel dichtbij heb ik dit gezien. Ik zag een vrouw van 67 jaar en dat is voor daar heel oud, die nog maar 3 tanden heeft en alsmaar doorging met werken voor haar kinderen; eten koken, kleding wassen, huis schoonmaken. Ik zag, dat deze vrouw ging zitten onder een deken en zich eindelijk eens ging ontspannen. Twee dagen daarvoor had ik haar een heling gegeven, omdat ze ziek was. Tijdens de heling vroeg ik om een hercreatie van al haar karma, dat te maken heeft met als maar door moeten gaan en niet aan zichzelf mogen denken. Ik zag toen geen oplossing voor hoe zij dit in haar leven moest realiseren, want de zonen zijn geen van allen getrouwd en dienen dus verzorgd te worden. De regen bracht de oplossing. Er kon niets gedaan worden, waardoor haar karma dieper vrijgemaakt kon worden. Een groot licht, dat in de aarde sluimerde kon naar buiten komen. Zielen en entiteiten werden vrijgemaakt en het licht kan de aarde doorstromen!

Alles krijgt zijn eigen ziel terug

De Mens, de tempels, de piramiden en de woestijn krijgen hun ziel terug. Op 1 januari 2011 toen ik op de top van Shali mountain in Siwa stond en de zon zag ondergaan in de woestijn, hoorde ik het al van binnen: ‘De aarde krijgt een nieuwe uitlijning. Oude ballast komt naar buiten. Zo ook de zielen e.d., die in de aarde leven. De aarde wil dit niet meer dragen. Ook het licht komt naar buiten. Niet alleen de aarde, maar ook jouw ziel en jouw hart willen de ballast niet meer dragen. Voel jouw vleugelen van vrijheid. De woestijn zal niet meer de ballast opruimen van de aarde en de mensen. De woestijn zal niet meer de energie van de aarde en de mensen schoonmaken. Ze zal haar kracht gaan benutten voor zichzelf en een krachtgenerator worden voor de aarde.’

Het lichtnetwerk wordt onder heel Egypte geactiveerd. Het land, maar ook de Nijl, krijgt zijn oorsprong terug. Het gouden licht stroomt weer onder heel Egypte en stroomt door het water van de Nijl. Boven en beneden, hemel en aarde, zullen verbonden worden door de Nijl, want dat is haar oorspronkelijke opdracht. Niet voor niets wordt in de koran gezegd, dat de Nijl ook in de hemel aanwezig is.

Door de activering van het land en de Nijl, kunnen entiteiten en zielen niet in de aarde blijven. Dit is ook de diepere betekenis achter het binnendringen in en de roof van de voorwerpen uit het Egyptisch Museum in Cairo. Alle zielen en entiteiten, die aan de beelden en voorwerpen, die in het museum stonden en staan, vast zaten zijn losgemaakt. Door de chaos konden vastzittende entiteiten vrijkomen. De vrijgekomen entiteiten en zielen zullen de komende weken ‘afgevoerd’ ofwel ‘naar het licht’ gebracht worden. Grote lichtschepen hangen boven het land om alle wezens, die vrijkomen, op te halen. De aarde wordt vrijgemaakt.

De tempels worden ook vrijgemaakt. Al het oude zal loskomen. Ook de farao’s, die de tempels nog droegen, zullen deze gaan loslaten. Vroeger als je naar de tempels ging, dan wachtte Ramses II op je met een aai over jouw bol, Toetanchamon wachtte voor een goed gesprek. Zij zullen er niet meer zomaar zijn. De tempel krijgt zijn ziel terug.

De tempel wordt een op zichzelf staand ‘wezen’. Het wordt een soort bibliotheek. Alle kennis over een bepaalde energie en inwijding ligt in het wezen van de tempel opgeslagen. Jij mag kiezen wat je van haar wilt leren, als je haar bezoekt. Als jij de door jou gekozen zoekwoorden intypt in de computer, zul je naar die informatie geleid worden. Jij bepaalt wat je wilt vinden! Het is niet meer ‘je krijgt, wat je toekomt’, maar ‘u vraagt, wij draaien’. Niet meer bij de gratie van de verlichte zielen krijg je een inzicht, maar door de keuze die je zelf maakt. Jij bent de schepper van jouw leven.

Jij vraagt, jij bepaalt! Jouw bewustzijn is leidend!

Tot slot

Waar de aarde en wij als mensen doorheen gaan, is zoveel groter, dan wij nu kunnen beseffen. Zoveel grootser is ook onze toekomst, die wij zelf mogen gaan creëren. Zoveel groter zijn wij, groter dan wie we dachten dat we waren als mens, omdat we nu echt diep van binnen mogen gaan ervaren, dat we ook goddelijk zijn! Dat de goddelijke wil door ons heen werkt, of wij dat snappen of niet, of wij dat willen of niet… het gebeurt. Zo gauw wij ons overgeven aan het proces, zal het proces zich openbaren. Zo zullen wij onze eigen sluier oplichten en de goddelijke hand in alles gaan ervaren. Dan zullen we gaan zien en ervaren, dat we werkelijk de schepper zijn van ons eigen leven. Dat wat lang voor ons verborgen is verbleven, zal zich onthullen, als wij kiezen…

Ieder van ons mag zichzelf bevrijden, zoals de Egyptenaren zichzelf bevrijden. Ieder van ons mag zich herinneren, wie hij of zij werkelijk is, zoals de farao’s dat ons beloofden. Ons volledige goddelijke bewustzijn mag indalen, want:

Wij zijn god ook!

8 februari 2011
Door Aleiah van der Zant
© Aleiah – Guiding your journey home
Deze tekst mag doorgegeven worden aan iedereen, zolang de datum, auteur en copyright vermeld worden.